Chciałam napisać trochę o Mnie i o mojej niepełnosprawności. Jestem niewidoma od urodzenia i chciałam napisać też o swoich problemach.
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Fajnie, że dostałam dopłatę na wczasy turystyczne i cieszę się z tego, ale ostatni raz, bo jak się już nie będę uczyć to nie będą dawać Mi co roku. Ktoś powiedział Mi, że może z innych źródeł dostanę tylko z jakich. Trzeba patrzeć realnie na świat. Moi rodzice są jeszcze młodzi, ale nie będą wiecznie żyli nie po to założyłam bloga żebyy obgadywać kogoś tylko chcępokazać jakie jest moje życie owszem nie można być pesymistą, ale z czego mam się cieszyć!
Czasem czuje się niepotrzebna. Wogóle nie mogę się rozwijać jako ossoba niewidoma nie mogę podjąć każdej pracy, bo nie ma i poco żyć. Jedynie dla rodziny, którą kocham, ale nie rozumieją Mnie. Owszem dają Mi jedzednie i dobrze, bo są rodziny w których wogóle jest okropnie, ale rodzice nie potrafią do Mnie dotrzeć. A co najgorsze, że nikt nie ma na nich wpływu.
Wybranej pracy nie ma, szkoły specjalne chcą likwidować i nic nie ma. Nawet książek brajlowskich nie ma. Niewidomi nie mają sszansy żyć w tym kraju.
Najlepiej to umrzeć, bo mam dosyć całego życia, domu otoczenia i złych ludzi. Na tamtym świecie wciąż tętni życie, nie ma łez, nie ma problemów. życie na ziemii to piekło.
Często śnią Mi się ludzie, którzy chcą Mi pomóc, bo cały czas o Nich myślę. Nauczyciele ze szkoły, mój ulubiony zespół Enej i moja znajoma pielęgniarka, która pomogła Mi bardzo. Załatwiła Mi lekarza, bo potrzebowałam pomocy. Zawsze śnią Mi się Cci ludzie mający dobre intencje. ludzie o złotych sercach. Chciałabym mieć częściej się kontaktować i spotykać z takimi ludźmi.
Jak mam patrzeć optymistycznie na świat jeżeli nie mam nowego życia. Co z tego, że kończę szkołę jak nie ma dla Mnie nic nowego! Cały czas nauczyciele Mnie wspierają, szkoły nie likfidują, nikt na emeryturę nie odchodzi no co jakiś czas się zmienia, ale ja wciąż jestem pozostawiona sama sobie. Nadal jestem zła na rodziców i mam do Nich żal oczywiście kocham ich, ale nie rozumiem dlaczego nie mogęprzedłużyć sobie roku w sęsie nie promowania. Matura jest ważna.
Dajcie Mi szansę normalnie żyć, normalnie się rozwijać, dajcie Mi szansę rozwijać swoje zdolności i umiejętności. Nie chcę być zamknięta w domu, albo pomagać dzieciom w nauce bez jakiegokolwiek przygotowania. Nie traktujcie Mnie jak przedmiot. Nauczyciele myślą, że jak będę miała dobre oceny i skończę szkołę średnią to znajdę jakąś szkołę. To nie prawda. Moi rodzice też sobie ubzdurali oni są chorzy na głowę.
Niewidomi też mogą się uczyć tylko trzeba im dać szansę i rozsądnie im pomóc. Moja pewna koleżanka też niewidoma, która też uczy się w podobnym ośrodku miała raz rod wydłużony później na takiej zasadzie, że stawiano jej jedynki z przedmiotów maturalnych żeby mogła nadrobić te zaległości i nic złego się nie działo. A ja co! Szkoła wymyśla jakieś bzdury. Poradni psychologicznopedagogicznej się nie zmieni zawsze będą jakiejś poślizgi i jakieś wymówki, ale najczęściej to niektóre osoby w szkole nie chcą Mi pomóc i myślą, że moi rodzice coś wymyślili. Nawet nikt się nie zapytał czy ja chcę. Mój kolega miał tę samą sytuację. Rodzice robili wszystko żeby z raz nie zdał i żeby dostał nauczanie indywidualne. Ja nie mam poważnej choroby, ale trochę przeszłam w życiu i jest to dla Mnie wielka trauma i niestety problemy neurolologiczne emocjonalne też mam co nie znaczy, że nie wyjdę z tego, ale to potrzeba czasu. I co! Najpierw szkolna psycholog powiedziała, że Mi pomorze, a teras się wycofuje i mówi, że to naciąganie! Naciąganie to jest wtedy jak bym jeszcze ras miała stawać na komisje i robić z siebie wariatkę!
Jestem niewidoma, a nie upośledzona, że muszę obracać się wśród ludzi upośledzonych umysłowo. Owszem osoby zdrowe oczywiście niektóre nie rozumieją osób niewidomych i nic się z tym nie zrobi. Ale to nie znaczy, że mam obracać się wśród ludzi z jeszcze gorszą niepełnosprawnością! W szkole muzycznej spotykałam się ze zdrowymi, no to były wybrane osoby nie mogę sobie też zakładać, że będę miała przyjaciół wśród ludzi zdrowych, chociaż kto wie, ale nie można Mnie spychać ma margines! Pani psycholog mogłaby spytać się kogo oni tam przyjmują w jakiejś akademii artystycznej jeżeli tylko ludzi upośledzonych to ja nie pójdę, bo nie będę się tam dobrze czuła! Widać, że sama nie wie jak Mi pomóc i tylko chroni swoje stanowisko! Mówiła, że mam jakieś plany i zamierzenia no i mam! Sama nie wiedziała co powiedzieć.
Nikt nie potraktował Mnie poważnie. Nawet moi rodzice, którzy wciąż traktują Mnie jak niewiadomo kogo. Dla nich zawsze będę dzieckiem, ale nawet dzieci powinno traktować s się traktować po partnersku. Moim rodzicom się tak tylko wydaje. Szczególnie mój tato najchętniej by Mnie zamknął w domu. Jeszcze najlepiej przywiązałby Mnie do łóżka. Wszędzie szukają Durnych oszcędności! Wogóle niech pozamykają szkoły i niech będzie tak jak w średniowieczu. To co nauczyciele myślą, że jak będę miała ładne świadectwo to coś znajdę! Można sobie Mną manipulować. Szkołę lubię większość nauczycieli było za, ale Pani psycholog nie. Okropnność.
Niech mój tato się lepiej nie odzywa na temat szkoły. Jak nie wie o co chpodzi. Są dzieci na nnauczaniu indywidualnym. Wyż czy niż to się zmienia. Niech nie robi ze Mnie durnia i z nauczycieli. Nie odezwę się do niego do końca życia.
Mój tato to wogóle nie wie co mówi. Owszem to, że U nas w szkole dzieci jest mniej to wynika z czego innego, a nikt nie chcę przetrzymywać tylko dlatego, że mają mało uczniów. A mój tato mówi, ższkołę likwidują, bo nie chcę żebym została
Lubię swoją szkołę, ale mam żal do niektórych osób, że potraktowali Mnie jak łomną osobę, że wymyślają Mi jakiejjś głupie pomysły wolątariat owszem jest fajny, ale to trzeba rozsądnie, a nie durnoty. Strasznie.
Z czego ja niby mam się cieszyć jak mam problemy co dalej robić w życiu jako osoba niewidoma. Ten kraj wogóle nie jest przyjazny dla niepełnosprawnych szczególnie dla niewidomych. Najlepiej wyjechać tylko gdzie. Straszne życie. Ja się wstydzę, że żyje w takim kraju w którym ludzie wykształceni nie mają pracy i nic się nie robi dla niewidomych.
Mogę mieć żal do Boga, że to Mnie spotkało, że jestem niewidoma. Nie mogę się tak zamartwiać, ale już nikt Mi nie pomorze dpodjąć dalszą naukę lub pracę w danym zawodzie. Już nawet nie mmam nadzieji. Nie mam pretensji do szkoły, ale do niektórych ludzi mam żal i będę miała ten żal do końca życia.
Czasem jestem skłonna zrobić tak jak mój kolega ze szkoły. Co on zrobił Popełnił samobójstwo. Ja też czase, mam ochotę tak zrobić. Całe moje życie Mnie przerasta. On też miał problemy ze wzrokiem, a ja jestem całkiem niewidoma. Mam rodzinę, jedzenie, ale nie mam wsparcia z innej strony. Nigdy nie miałam.
Owszem będę musiała kiedyś skończyć tę szkołę. Nie będę w wieku dwudziestuparu lat chodziła, ale jak mam chodzić jeszcze rok no co Mi szkodzi! Nauczycielka uwierzyła w brednie, że moja Mama coś Dla Mnie wymyśliła, a w domu zupełnie co innego mśli co innego mówi. Koleżanki robią propagandę, że niby Mi pomagają i wierzą w brednie nmamy. Po za tym nie mogę iść na kierunek na, który raczej nie dam rady. Mogę się upewnić i pójść doinnego lekarza medycyny pracy, ale myśle, że powie Mi to samo. Byłam na wyjeździe nad Morzem i tam był lekarz medycyny pracy, który powiedział Mi, że na masarz to absolutnie, a na terapeutę zajęciowego też nie bardzo no mogę iść do innego lekarza.
Dostałam propozycje wzięcia udziału w konkursie muzycznym. Odmówiłam, ale nie dlatego, że nie chcę rozwijać swoich talentów tylko, że chcę pokazać, że zostałam pozostawiona sama sobie ze wszystkim. Zostałam pozostawiona z problemami i z nauką. Nie wiem czy moi rodzice sie na tym poznają Mnie to nie obchodzi, ale będę tak robić dopóki oni nie zrozumieją. Może to niegrzeczne z mojej strony przyznaje, ale innego sposobu nie ma. Nawet wychowawczyni nie miała żadnego wpływu na rodziców.
I co z tego, że w medach pokazują niewidomych jak ludzie wogóle nie wyciągają żadnych wniosków. To tylko forma reklamy. Gdy udzielałam wywiadu do gazety tonapisali o moch talentach, a o innych rzeczach nie. Niby państwo spełnia swoją funkcję.
No zwariować można, że muszę tyle papierów i udawać idiotkę kiedy idę na komisję. Poprostu cały kraj schodzi na psy tylko gdzie tu pojechać. Okropność.