Gdybym widziała.

Jak wspomniałam wcześniej nie żałuje, że uczę się w szkole specjalnej. Ale gdybym widziała poszłabym ddo masowej szkoły, nie musiałabym dostawać renty, wykonywałabym zawód w przyszłości taki jaki bym tylko chciała. A przede wszystkim miałabym dużo, dużo znajomych. Już od najmłotszych lat nie mogłam się pogodzić, że zdrowi rówieśnicy nie tolerują mojej choroby. Owszem małe dzieci nie rozumieją sytuacji, ale i wśród dorosłych zdarza się, że nie jestem rozumiana niestety. Wiadomo życie jest brutalne, ale to nie znaczy, że ktoś Mi robić przykrość.